Σταυρός: Το κλειδί του Παραδείσου Συντάκτης π. Σπυρίδων Σκουτής

    Σταυρός Σταύρωση Ευθύνη Αγάπη

Οι Σταυροί στη ζωή μας είναι σκαλοπάτια για τη Βασιλεία των Ουρανών.

Δεν τους κόβουμε, δεν τους πετάμε, τους αγκαλιάζουμε ερωτικά, θεληματικά διότι η θυσία δεν είναι υποχρέωση ούτε αναγκαιότητα. Σταυρός σημαίνει ότι ο θάνατος της θυσίας γίνεται ζωή. Από τον πόνο της θυσίας δεν αναβλύζει δυσωδία θανάτου αλλά ευωδία αιωνιότητας.

Ο Σταυρός δεν υψώνεται για να μας δώσει μόνο δύναμη και παρηγοριά αλλά γιατί μας καλεί να ανέβουμε επάνω Του. Να πάρουμε την ευθύνη, γιατί μόνο επάνω στον Σταυρό τα διαλυμένα μου κομμάτια θα γίνουν πάλι μια ενότητα.
Σταύρωση σημαίνει αναστήλωση της αληθινής μου πραγματικότητας η οποία δεν είναι άλλη από το να πάρω εγώ τον πόνο σου ώστε να γίνει χαρά και για τους δύο μας.

Σταύρωση.....η πρόσκληση της προσωπικής μας ελευθερίας στα καλύτερα της. . .
Δεν είναι ο Σταυρός κατάντια , ή στάση, αλλά κίνηση με αρχή χωρίς τέλος.

Όταν αγαπάς θυσιαστικά δεν βάζεις τέλος, βάζεις απλά μια αρχή.......διότι τέλος δεν υπάρχει. Αν βάλεις τέλος σημαίνει ότι αρχή δεν υπήρξε πότε, άρα δεν αγάπησες θυσιαστικά αλλά έβαλες την αγάπη και τη θυσία σε μπουκαλάκια προσδοκίας και συναλλαγής.

Υψώνεται ο Σταυρός για να μας δείξει έναν δρόμο, μια πορεία που ξεκινάει μεν αλλά δεν σταματάει πουθενά. Πριν την Ανάσταση έχουμε τη Σταύρωση διότι η πραγματική χαρά οφείλει να περάσει από καμίνι του πόνου για να αντέξει στην αιωνιότητα. Και όταν αυτός ο πόνος σημαίνει να πεθάνω εγώ για να ζήσεις εσύ...είναι πόνος χαροποιός διότι δίνει ζωή καταργώντας τον θάνατο. Σαν να φυτρώνει τριαντάφυλλο στα κάρβουνα ένα πράγμα. Δεν μπορούμε να κουβαλήσουμε τα δικά μας μικρά σταυρουδάκια αν δεν μας δώσει δύναμη ο Χριστός, που κουβάλησε επάνω στον Σταυρό όλον τον κόσμο. Κόψιμο ή πέταμα του Σταυρού σημαίνει διαζύγιο με τον Παράδεισο. Μη γένοιτο!

Κύριε βοήθησε μας , όχι να μας πάρεις τον Σταυρό αλλά να μας δώσεις δύναμη να τον κουβαλήσουμε μέχρι τέλους ώστε να γευτούμε την Ανάσταση.