Η αποδοχή της ατέλειας ως τελειότητα Προτεινόμενο Συντάκτης π. Σπυρίδων Σκουτής

Είσαι όμορφη όταν μπορώ να αποδεχτώ την ατέλεια σου ως τελειότητα και να μπορώ αυτό να το αποδεχτώ μέχρι θανάτου.

Αυτό είναι τελικά που αγαπάμε στον άλλον. Όταν όχι μόνο δεν με ενοχλεί η ατέλεια σου αλλά στα μάτια μου μοιάζει μια υπέροχη τελειότητα. Με μια τέτοια στάση αποδοχής οικοδομεί το ζευγάρι τα σκαλοπάτια για τη Βασιλεία των Ουρανών.
Μην σε ενοχλεί αν νιώθεις ότι είσαι κοντή, χοντρή, με κάποια σημάδια ή αναπηρία. Είσαι πανέμορφη στα μάτια του Θεού και εκεί έξω για κάποιον είσαι ό,τι ομορφότερο υπάρχει. Αν δεν τον έχεις βρει θα τον βρεις και να μην τον βρεις υπάρχει Εκείνος που είσαι τα πάντα γι’ Αυτόν...Ο Νυμφίος Χριστός . Στον καθρέφτη του Παραδείσου η ατέλεια μεταμορφώνεται σε τελειότητα διότι ο Δημιουργός τελειοποιεί τα πάντα.
Μην σε ενοχλεί η εμφάνιση σου , μην προσπαθείς να κάνεις αλλαγές για τα μάτια του κόσμου. Μείνε μέσα στην αυθεντικότητα και στην εσωτερική ομορφιά , η οποία είναι αυτή που θα τελειοποιήσει και το εξωτερικό κάλλος. Την ομορφιά δεν την βλέπουμε αλλά την μυρίζουμε όπως στα λουλούδια. Ποιος είναι ο ορισμός στο τι είναι όμορφο; Δεν υπάρχει απάντηση...Η ομορφιά βιώνεται μέσα στην καρδιά και όχι στα περιοδικά. Μην σε απασχολεί λοιπόν το ερώτημα αν και πως μπορώ να βγω στην παραλία έτσι που είμαι. Μπορείς να αντικρίσεις τον Χριστό με την εσωτερική σου παρουσία ; Μπορείς να αγαπήσεις ; Να συγχωρέσεις; Είσαι τότε ο πιο όμορφος άνθρωπος στον κόσμο…. Μια ομορφιά που δεν έχει τα χρώματα από τα κοσμικά make-up αλλά έχει τα χρώματα από την παλέτα του παραδείσου