«Ἀφοῦ οἱ θεολόγοι γινήκανε φιλόσοφοι κι᾿ ἐπιστήμονες, ἄς γίνουμε Θεολόγοι ἡμεῖς, δίχως ἄλλο ἐφόδιο, παρά μοναχά τήν Πίστη μας…» (Φώτης Κόντογλου)
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Ε΄ Μέρος
“Ἔτσι, ἡ Ὀρθοδοξία, δηλαδή ἡ πρώτη κι᾿ ἀπαραμόρφωτη μορφή τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας, ἔγινε πάλι τό στήριγμα ὅλων τῶν ἀνθρώπων πού ζητᾶνε λιμάνι σωτηρίας κι᾿ ὁ κανόνας τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Πίστεως. (6)
Στήν Εὐρώπη καί στήν Ἀμερική ἔχουνε μεταφρασθεῖ, ἕως τώρα, σέ διάφορες γλῶσσες ἡ Φιλοκαλία, τό μέγα καί θαυμαστό αὐτό βιβλίο, πού στήν Ἀθήνα τό βρίσκει κανένας μοναχά στίς συλλογές τῶν βιβλιοφίλων νά κάθεται στό ράφι ἄχρηστο, σάν κανένα ἀρχαιολογικό ἀντικείμενο.
Ὁ Εὐεργετινός, οἱ ἐπιστολές τοῦ Ἁγίου Βασιλείου καί κάποιων ἄλλων Πατέρων, οἱ λόγοι Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, μερικά ἀπό τά ἔργα τοῦ μαθητοῦ του Νικήτα Στηθάτου, καί κάποια ἄλλα.
Ἐμεῖς, ἀλλοίμονο, τυρβάζομεν περί τοῦ πώς θά φανοῦμε ἐπιστημονικοί καί εὐρωπαϊκότεροι ἀπό τούς Εὐρωπαίους. Μοναχά κανένας «θρησκόληπτος», καθυστερημένος κατά τούς νεωτεριστάς αὐτούς παπαγάλους, διαβάζει τέτοια βιβλία.
Οἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου εἶναι μεταφρασμένοι στά Γαλλικά, στά Γερμανικά, στά Ἐγγλέζικα, ἐκτός ἀπό τά Ρωσικά, πού ἔχουνε μεταφρασθεῖ ἀπό τόν καιρό πού πρωτοτυπωθήκανε στά Ἑλληνικά ἀπό τ’ ἀρχαῖα ἑλληνικά χειρόγραφα.
Στήν ἁπλή Ἑλληνική γλώσσα ὑπάρχει μία θαυμάσια μετάφραση καμωμένη μέ εὐλάβεια «παρά τοῦ πανοσιολογιωτάτου Διονυσίου Ζαγοραίου, τοῦ ἐνασκήσαντος ἐν τῇ ἐρημονήσῳ τῇ καλουμένῃ Πιπέρι, ἀπέναντι τοῦ ἁγίου Ὄρους», τυπωμένη στή Σύρα στά 1886.
Ποῦ νά καταδεχτοῦμε, ἐμεῖς, νά διαβάσουμε τέτοια πράγματα, μεταφρασμένα μάλιστα ἀπό ἕναν ἀγράμματο καλόγερο, πού καθότανε κι᾿ ἔγραφε ἀπάνω σέ κάποιον βράχο, στό ἐρημονήσι Πιπέρι, μαζί μέ τούς γλάρους;
Ἐμεῖς διαβάζουμε τούς σοφούς καί ἀξιοπρεπεῖς καθηγητάδες πού γράφουνε καθισμένοι στίς πολυθρόνες, στά Παρίσια καί στά Βερολίνα… !!!
“Οὕτως λέγει ὁ Κύριος μέ τό στόμα τοῦ Προφήτη Ἡσαΐα· ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δέ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου· ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι; Καί ποῖος τόπος τῆς καταπαύσεώς μου; Πάντα γάρ ταῦτα ἐποίησεν ἡ χείρ μου, καί ἔστιν ἐμά πάντα ταῦτα, λέγει Κύριος· καί ἐπί τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἤ ἐπί τόν ταπεινόν καί ἡσύχιον καί τρέμοντα τούς λόγους μου;”
Δέν ἀκοῦμε τί λέγει ὁ Ἅγιος Θεός μέ τό στόμα τοῦ Προφήτη Ἡσαΐα;
«Ἐπί τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἐπί τόν ταπεινόν καί ἡσύχιον καί τρέμοντά μου τούς λόγους;» (Ἡσαΐα 66, 2).
Ποῦ νά ὑποπτευθοῦμε τό μυστικό πλοῦτο πού κρύβεται μέσα σέ τέτοιες ἁγίες ψυχές.
Λοιπόν, αὐτή ἡ μετάφραση δέν ξανατυπώθηκε ἀπό τότε στήν Ἑλλάδα, πού τυπώνεται κάθε λογῆς ἀνοησία, πρᾶγμα πού φανερώνει σέ τί πνευματικό σκοτάδι βρισκόμαστε, κληρικοί καί λαϊκοί.
Ἀπό τήν προκοπή πού ἔχουμε, βάλαμε «τόν λύχνον ὑπό τόν μόδιον», κι᾿ ἀπάνω στό λυχνοστάτη βάζουμε τίς τυπωμένες βαθυστόχαστες ἀνοησίες πού ἀνάφερα, καί περιμένουμε νά μᾶς φωτίσουνε.
Τούς βαθύτερους μυσταγωγούς, πού φανήκανε στόν κόσμο, τούς ἔχουμε ἄξιους νά τούς διαβάζει μοναχά κανένας ἀγράμματος παλαιοημερολογίτης.
Ἡμεῖς, οἱ ἔξυπνοι κι᾿ οἱ συγχρονισμένοι, βάλαμε τήν ἐξυπνάδα μας καί μέσα στά Μυστήρια τῆς θρησκείας (Ὀρθοδοξης Πίστης), καί ἀγαπᾶμε τά μεγάλα λόγια καί τά ἐπιστημονικά, τί λέγει ὁ τάδε ἄθεος γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό καί γιά τή θρησκεία του, ἤ κανένας καμουφλαρισμένος θεομπαίχτης, ἐπειδή αὐτά δίνουνε τροφή στόν ἐγωισμό μας.
Καί βουλώνουμε τά αὐτιά μας γιά νά μήν ἀκούσουμε τόν Ἀπόστολο Παῦλο πού φωνάζει: «Οὐ γάρ ἀπέστειλέ με Χριστός βαπτίζειν, ἀλλ᾿ εὐαγγελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου, ἵνα μή κενωθῇ ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Ὁ λόγος γάρ ὁ τοῦ Σταυροῦ τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δέ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι.
Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τήν σοφίαν τῶν σοφῶν, καί τήν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω.
Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητής τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχί ἐμώρανεν ὁ Θεός τήν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;» (Α΄ Κορ. 1, 17-20).
Ἀλλά, κοντά στούς χαλασμένους αὐτούς πού λέγω, ὑπάρχουνε καί πλῆθος ἄνθρωποι πού νοιώθουνε βαθειά τήν οὐσία τῆς θρησκείας (Ὀρθοδοξης Πίστης), μας, τή μεγάλη σημασία τῆς Θείας λατρείας καί τῆς ἱερῆς Παράδοσής μας.
Γιά ὅσους ἀπ᾿ αὐτούς δέν ἔχουνε πατερικά βιβλία, σάν αὐτά πού εἴπαμε παραπάνω, κι᾿ εἶναι σχεδόν ὅλοι οἱ Ἕλληνες… !!!
Γιατί ἡ ἀδιαφορία ἐκείνων πού εἶναι βαλμένοι γι᾿ αὐτή τή δουλειά, στέρησε τόν (εὐλαβή) κόσμο ἀπό τέτοια «ἄφθαρτη κι᾿ ἅγια θροφή», θά προσπαθήσω μέ τίς μικρές δυνάμεις μου νά τούς μεταδώσω ὅ,τι μπορέσω ἀπό τούς περιφρονημένους αὐτούς προγονικούς μας θησαυρούς.
Ἀφοῦ οἱ θεολόγοι γινήκανε φιλόσοφοι κι᾿ ἐπιστήμονες, ἄς γίνουμε Θεολόγοι ἡμεῖς, δίχως ἄλλο ἐφόδιο, παρά μοναχά τήν Πίστη μας!
Σύμφωνα μέ τά βαθυστόχαστα λόγια τοῦ Ἁγίου Νείλου, πού λέγει «Εἰ ἀληθῶς προσεύξῃ, θεολόγος εἶ». «Ἄν προσεύχεσαι ἀληθινά, εἶσαι Θεολόγος».
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν».
Ἀμήν, γένοιτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου