Ἡ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τοῦ κορυφαίου καὶ ἀληθινὰ μεγάλου συγγραφέα, τοῦ ἁγίου της λογοτεχνίας μας, ἀλληλοπεριχωροῦνται. Τὸ λογοτεχνικὸ χάρισμα ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς τὸ ἔθεσε στὴ διακονία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ ἀνθρώπου. Πλησίασε τὸ Θεὸ προσευχητικὰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἀγαπητικά. Σ᾿ ὅλη του τὴ ζωὴ ὑμνοῦσε τὸ Θεὸ τόσο μὲ τὴν ψαλτικὴ τέχνη του, στὶς ταπεινὲς ἀκολουθίες τοῦ Ἁγίου Ἐλισσαίου, ὅσο καὶ μὲ τὴν πέννα του. Πολὺ σωστά τα κείμενά του ἔχουν χαρακτηρισθεῖ «τραγούδια τοῦ Θεοῦ», ὁ ἴδιος δὲ ὑπῆρξε ὁ μεγαλύτερος τραγουδιστὴς τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὰ «θεῖα τραγούδια» του πλησίασε καὶ τοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους, ζυμώθηκε μὲ αὐτούς, τοὺς ἀγκάλιασε, μεταφέροντάς τους στὴν ὀρθόδοξη ζωὴ τῆς λατρείας καὶ τῆς προσευχῆς, καὶ διδάσκοντας τὸ ἦθος τῆς ὀρθοδοξίας, ποὺ εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωση, ἡ προσφορὰ καὶ ἡ κένωση. Ἔτσι ἀπέβη καὶ θεολόγος, ἴσως ὁ μεγαλύτερός της ἐποχῆς του, γιατί τραγουδώντας γιὰ τὸ Θεὸ μιλᾶ ὡς «φωνὴ αὔρας λεπτῆς» καὶ δείχνει στοὺς ἀνθρώπους τὴ σωστὴ θεογνωσία καὶ ἀνθρωπογνωσία, δηλαδὴ ποιὸς εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ποιὸς εἶναι καὶ πρέπει νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου